XVI Ogólnopolski Przegląd Teatrów Amatorskich „Wieżowisko” w Gniewinie zakończony. Trzy dni pełne emocji, sztuki i spotkań z teatrem
- Karol Grubba
- 2025-11-21
- Kultura, Mieszkańcy
- SZTUKA, Teatr, Wieżowisko, XVI EDYCJA
- 0 Comments
W dniach 18–20 listopada 2025 roku Gniewino ponownie zamieniło się w żywą scenę pełną odwagi twórczej i artystycznych poszukiwań. Odbyła się tu szesnasta edycja Ogólnopolskiego Przeglądu Teatrów Amatorskich „Wieżowisko” – wydarzenia, które na dobre wpisało się w kulturalną mapę regionu.
W trakcie trzech intensywnych dni zaprezentowano 31 spektakli przedstawionych przez zespoły dziecięce, młodzieżowe i dorosłe. Publiczność mogła zobaczyć teatr w najróżniejszych odsłonach – od klasycznych form po taniec, działania plastyczne i performatywne.
Atmosfera, która łączy ludzi teatru
W powietrzu czuć było pasję, a w korytarzach – ekscytację przed wejściem na scenę i radość po zakończonych spektaklach. Każdy zespół przywiózł do Gniewina kawałek własnej wrażliwości, dzięki czemu przegląd po raz kolejny stał się miejscem inspirujących spotkań i dialogu.
Nagrody, emocje i docenienie pracy twórców
Najbardziej zasłużone zespoły i artyści odebrali nagrody z rąk Wójt Gminy Gniewino Wioletty Majer-Szreder oraz Dyrektora Centrum Kultury i Biblioteki w Gniewinie Waldemara Szczypiora. Ich obecność podkreśliła rangę wydarzenia oraz wsparcie, jakim lokalna społeczność otacza działalność artystyczną.
Organizatorem wydarzenia było Centrum Kultury i Biblioteka w Gniewinie – instytucja, która od lat z ogromną troską i zaangażowaniem rozwija teatralną tradycję w regionie.
Najważniejsze nagrody XVI „Wieżowiska”
GRAND PRIX
Grupa Bomba ze Szkoły Podstawowej w Kosakowie
za spektakl „Słowa, słówka i słóweczka – oto nasza jest bajeczka”
Kategoria Dziec
- I miejsce: Grupa IMPULS (SP Ryjewo) – „Na tropie truciciela”
- II miejsce: Grupa XYZ (SP nr 9 Wejherowo) – „Kaszëbsczi Szermëcel”
- III miejsce: Grupa SCENICZNI (SP Rekowo Górne) – „Bajka o psie, który zerwał się z łańcucha”
- Wyróżnienia:
- Za aranżację muzyczną: Marcin Lewandowski (SP nr 6 Rumia – Teatralna Szóstka)
- Za kreację aktorską: Natalia Shcherbyna (SP Połczyno – Improwizacja)
Kategoria Młodzież
- I miejsce: TEATR ZGRAJA (MOK Pasym) – „Siadaj, pała!”
- II miejsce ex aequo:
- Grupa AMATOR (CKiB Gniewino) – „Kocham Cię”
- TEATR MIMESIS (Bolszewo) – „Tory losu”
- III miejsce: Grupa NO I CO? (SP Wyszecino) – „Kto się boi Pani Eś”
- Wyróżnienia:
- TEATR PRAWIE LUCKI (I LO Wejherowo) – „Miłość czeka już pod drzwiami”
- Grupa WICHERKI (ZKiW Kamienica Szlachecka) – „Burza”
- Za teatr tańca: Liwia Konkol (I LO Wejherowo)
- Za teatr plastyczny: Justyna Białk (Bolszewo)
- Za kreację aktorską:
- Katarzyna Wróbel (PZS nr 1 Rumia – Wizja)
- Maria Ochocka (Puck – Za regałem)
Kategoria Dorośli
- I miejsce: Grupa KORELACJA TEATRALNA (Gdynia) – „Słabi”
- II miejsce ex aequo:
- Stowarzyszenie Kolektyw Artystyczny Niezależni Znajomi (Wejherowo) – „Szaleństwo we dwoje”
- Grupa Teatralna WERNISAŻ (Jawor) – „Cholerny Kapturek”
- III miejsce: Teatr Pod Wieżą (CKiB Gniewino) – „Bezwzględowa”
- Wyróżnienia:
- Warsztat Terapii Zajęciowej CISZA (Gdynia) – „Wesołe Kumoszki”
- Grupa Poetycko-Teatralna Pod Sową (Wejherowo) – „Ach! Ten Sokrates!”
- Grupa Pomarańcze w Uchu na Skarpie bez Kartki (Goleniów) – „Oszukani”
- Fundacja BANINA (Warszawa) – „Marzenie Nataszy”
- Wyróżnienia aktorskie:
- Ewa Rzeźnicka (Teatr 3Arts, Gdynia)
- Dagmara Broniecka (Teatr 3Arts, Gdynia)
- Wojciech Rychłowski (Teatr 3Arts, Gdynia)
Teatr, który łączy
Choć „Wieżowisko” jest przeglądem konkursowym, to przede wszystkim — świętem teatru. W kuluarach mieszały się emocje występujących, rozmowy po spektaklach i ten charakterystyczny gwar, który pojawia się, gdy w jednym miejscu spotykają się ludzie kochający scenę.
W tym roku nie brakowało przedstawień bawiących do łez, jak i tych, które zostawiały publiczność w skupionej ciszy. Obok młodych debiutantów pojawili się aktorzy dojrzali i doświadczeni — wszyscy jednak z tą samą, widoczną energią i odwagą opowiadania swoich historii.
„Wieżowisko” po raz kolejny potwierdziło, że teatr amatorski nie musi niczego udowadniać: potrafi wzruszać, prowokować i inspirować tak samo mocno, jak jego profesjonalny odpowiednik.
A kiedy zgasły światła sceny, zostały uśmiechy, rozmowy i poczucie, że wspólnota twórców rodzi się właśnie w takich chwilach.

